Pieśń o Rolandzie - streszczenie
"Pieśń o Rolandzie" jest utworem parenetycznym. Ten epicki poemat opisuje wyprawę wojenną Karola Wielkiego, władcy Franków, do Hiszpanii zajętej przez niewiernych - Saracenów. Opisane jest w nim zwycięstwo nad poganami, zdobycie Hiszpanii i tragiczna klęska tylnej straży armii, która w trakcie powrotu do Francji została zdradziecko zaskoczona i po bohaterskiej walce wycięta. Zginął wówczas kwiat rycerstwa, w tym hrabia Roland - bohater poematu, kuzyn władcy.
Cechy rycerza Rolanda:
- odważny - podejmuje walkę z silniejszym nieprzyjacielem;
- dba o honor - nie zadął w róg w obawie przed posądzeniem go o tchórzostwo;
- religijny - wierzy w Boga, który zabierze jego towarzyszy do raju;
- przyjaciel;
- patriota - umierając, chce widzieć Francję;
- walczy w imię wiary chrześcijańskiej - nienawidząc pogan, walczy w sposób okrutny i bezwzględny.
Utwór jest arcydziełem gatunku "pieśni o czynach" powstających już przed XI wiekiem i tworzonych przez tzw. truwerów.